Dorosłe dziecko alkoholików – czym jest ten syndrom?

DDA – syndrom dorosłych dzieci alkoholików to schematy działania, które zostały utrwalone w dzieciństwie, które odbywało się w domu, w którym pojawił się problem alkoholizmu. DDA to syndrom psychologiczny i wynika właśnie z tego, co zadziało się w trakcie dzieciństwa. Jak wygląda proces powstawania syndromu DDA i jak się z niego leczyć? Czy można całkowicie wyleczyć się z tego problemu i móc żyć pełnią życia?

DDA – geneza

Syndrom DDA może pojawić się w każdej rodzinie, w której obecny jest alkohol. Oprócz alkoholu nie musi występować nic innego, żadnego bicia, wyzywania czy głodzenia. Już sama obecność substancji może spowodować u dziecka w dorosłości syndrom DDA, ponieważ ono doskonale zdaje sobie sprawę, że nie jest najważniejsze, że alkohol jest ważniejszy od niego. Niestety, alkoholizm jest chorobą rodzinną, która wyniszcza wszystkich jej członków. Dziecko dorastające w rodzinie alkoholika częściej samo sięga po alkohol i się od niego uzależnia – twierdzi psycholog.

alkoholik

Warto też wiedzieć, że dorosły z syndromem DDA także częściej za partnera wybiera sobie osobę uzależnioną od alkoholu. Mają problemy z podejmowaniem decyzji, a odpowiedzialność za swoje życie przekazywana jest na barki albo rodziców, albo całego świata. Taka osoba ma problem z decydowaniem o sobie i właśnie tego uczy się na psychoterapii we Wrocławiu. Już na samym jej początku, terapeuci dają możliwość decydowania o sobie dorosłym z syndromem DDA. W ten sposób uczą się oni, jak funkcjonować samodzielnie.

DDA – na czym polega terapia?

Przede wszystkim, na samym początku terapii, terapeuta pracuje z chorym, by ten był w stanie przebaczyć swoim rodzicom. Tylko świadome pogodzenie się z tym, co się stało pozwoli osobie z syndromem DDA pójść dalej i skupić się na sobie. Po tej części terapii najczęściej następuje nauka nowych umiejętności. Są to dwa bardzo ważne kroki, ale nie najważniejsze. Najważniejszym krokiem w terapii syndromu DDA jest odnalezienie swojej tożsamości i droga do tego odnalezienia. Dorosłe dzieci alkoholików nie wiedzą, kim są i przybierają różne maski.

A jakie maski najczęściej są przybierane przez DDA? Cień – czyli dziecko, którego nie widać. Praktycznie nie posiada pewności siebie, wycofuje się ze społeczeństwa w głąb siebie. Błazen, osoba która stara się problemy rozbić żartem. Próbuje rozładować atmosferę w miejscu, w którym się znajduje. Kozioł ofiarny to z kolei osoba, która ma wrażenie, że wszystko jest jej winą. Przeważnie osoba wytykana palcami. Oprócz tych masek, jest jeszcze bohater, który stara się bronić współuzależnionego rodzica lub młodsze rodzeństwo. Zawsze stara się być we wszystkim najlepszy i przynosić dobre oceny do domu, bo uważa, że tylko wtedy ma szansę zasłużyć na pochwały.

syndrom DDA

DDA – kiedy terapia?

Najlepiej, jak najszybciej. Oczywiście wiele osób żyje z tym syndromem nie zdając sobie z tego sprawy. Przeciętna osoba, która posiada syndrom DDA, zaczyna zyskiwać swoją własną tożsamość mniej więcej w wieku 30-40 lat, kiedy to przestają chcieć odgrywać rolę, która została im narzucona. Jednak im szybciej taka osoba zda sobie sprawę z tego, kim jest, tym lepiej dla niej i dla jej życia. I właśnie bardzo w tym pomaga terapia, która nie jest łatwa ani szybka, ale jest skuteczna.

Related articles

Back to Top